مسجد چگونه جایی است؟/ نویسنده: مهدی رحمانی

بسم الله الرحمن الرحیم 

مسجد چگونه جایی است؟
در هر جامعه ای باید محور وجود داشته باشد. محورهای هر جامعه متفاوت اند؛ محور یک جامعه ای ممکن است شخص تاثیر گذاری باشد، ممکن است جایی باشد و حتی ممکن است شئ گرانبهایی باشد.
جامعه‌ای که محورش را بر اساس خدا و گفته های او تعیین نکند نمیتوان امیدی به بقا و ایمان این جامعه داشت.
ما مسلمان هستیم و قرآن داریم، پیامبر^(ص) داریم، امام داریم، مسجد داریم و... . ما مسلمانان خیلی چیزها، خیلی جاها و خیلی افراد مهمی داریم که واقعا تاثیر گذارند، اما برای ما تعیین شده که جامعه مان را که آن هم باید اسلامی باشد و بر اساس اسلام و قوانینش اداره شود را حول یک محور قرار دهیم. محوری که مسلمانان باید حول آن حرکت کنند خدا و حرف هایش است.
در جامعه اسلامی خدا محور  همه ی کارهاست و مسجد سنگر جامعه اسلامی ست و باید با توجه به این محور و سنگر زندگی کرد.

طبق روایات مساجد در زمین خانه های خدا هستند. مسجد، چه در صدر اسلام و چه در زمان حال علاوه بر اینکه محلی برای عبادت است، نقش های مختلفی از جمله محل درس، محل رفع مشکلات مردم، محل قضاوت و ... را نیز ایفا کرده است.
قبل از اینکه انسان هر حرکتی را چه در زندگی اش و چه در جامعه اش بخواهد انجام دهد باید این نکته را درک کند که کارهایش را حول محور خدا و در سنگری به نام مسجد انجام دهد. 
اصلا مگر مسجد فقط برای خواندن نماز جماعت ظهر و مغرب نیست؟! کلا هم که یک ساعت می خواهد طول بکشد... چطور میشود که باید کارهایمان در اینجا آن هم به عنوان سنگر یه جامعه انجام شود؟!
این سوال برای خیلی ها پیش آمده، پیش می آید و پیش خواهد آمد...
جواب آن خیلی ساده است اما در عین حال پیچیده و عمل به آن سخت است:

اولا نباید عبادتِ در مسجد و فقط برای آن به مسجد رفتن را کم ارزش دانست که این خود به تنهایی ارزش والایی دارد. 

دوما این طرز تفکری که مسجد فقط برای عبادت است و بس اشتباه است.
سوما همین یک ساعت، دو ساعت، سه ساعتِ در روز که انسان وقتش را برای مسجد میگذارد، خودش باعث جمع شدن گروهی از مردم برای خواندن نماز جماعت می‌شود و همچنین یدالله مع الجماعة و همین جمع شدن و جماعت نیروی محرکی برای خیلی از کارهای خیر است.
متاسفانه مردم به مسجد به دید سنگر جامعه اسلامی نگاه نمی کنند و مسجد برایشان فقط به محلی برای نماز خواندن تبدیل شده که این خیلی کم است؛ اما همین کم هم خودش باعث انجام شدن خیلی از کارها می‌شود؛ مردم مساجد مختلف کارهایی از قبیل تهیه جهیزیه عروس، کمک به خانواده های بی بضاعت و... زیاد انجام میدهند. این کارها خوب است اما خیلی کم است. اصلا همین کارها نشان دهنده این موضوع است که مردم در یک یا دو ساعت جمع بودن این کارها را انجام میدهند پس اگر مسجد به عنوان سنگر بین مردم شناخته بشود دیگر چه اتفاق هایی که نخواهد افتاد.

این موضوع به ما می‌گوید که مسجد خاصیت سنگر بودن دارد و اصلا اگر به مسجد به عنوان سنگر جامعه اسلامی توجه شود کارهای بزرگی رخ خواهد داد.
انتخاب مساجد به عنوان سنگر کار بیهوده‌ای نبوده چون اولا خدا کار بیهوده و پوچ انجام نمی‌دهد، دوما خدا می‌دانسته و میداند که چه چیزی، چه جایی و چه کسی قابلیت دارد که سنگر جامعه اسلامی قرار بگیرد...