آدم های عجیبی اند.../نویسند: مهدی رحمانی
بسم الله الرحمن الرحیم
آدم های عجیبی هستند، هدفشان قابل تشخیص نیست، اصلاً نمی توان آنها را درک کرد. هم نماز میخوانند، هم در نمازشان سهو دارند، هم ریا می کنند. از آن طرف به شدت دل به دنیا و مال دنیا بسته اند و آن را رها نمی‌کنند. اینقدر مال دنیا برایشان مهم است که اگر یتیمی طرفشان بیاید از ترس اینکه مبادا بخواهند از مالشان به او بدهند با شدیدترین حالت او را دور می کنند.
آنها می ترسند اما ترسشان حق نیست، ترس حق، ترس از خداست؛ اما ترس آنها از خدا نیست بلکه از این می ترسند که نکند از مالشان کم شود.
آنها حتی حاضر نیستند بقیه را برای دادن طعام به مسکین تشویق کنند و به کلی اصلاً از عاقبت خود و کارهایشان باکی ندارند.
مکذب اند، دین را تکذیب میکنند. اصلاً تکذیب با گوشت و پوست و خونشان عجین شده. آنها اگر نیت تکذیب نداشته باشند هم رفتارشان آنها را مکذب می‌کند.
مکذب اند، مکذب دین اند. یعنی دین را کذب می شمارند؛ یا بهتر بگویم با گفتار و رفتارشان می گویند دین کذب است؛ یعنی می گویند دین خلاف راست است، اصلاً راست نیست. بعضی از آنها را اگر بهشان بگویید در حال تکذیب دین هستید جا می خورند و شاید برخورد بدی با شما داشته باشند که اینطور به آنها می‌گویید.
واقعاً نمی شود آنها را درک کرد، یا خودشان را مسخره خاص و عام کرده‌اند یا خاص و عام را مسخره خودشان. نماز میخوانند اما ریا هم می کنند، سهو هم دارند.
نماز را قشنگ می خوانند اما به خاطر ریا... ریایی که نتیجه‌اش این می‌شود که اگر تنها باشند منع ماعون خواهند کرد. ماعون هر عملی یا هر چیزی است که به فردی محتاج داده شود و احتیاج او را برطرف کند. منع ماعون خلاف همه اینهاست یعنی این افراد هیچ عملی انجام نمی دهند یا هیچ چیزی به محتاجی می دهند تا حاجت او را برطرف نمایند... آنان به خاطر تعلق خاطری که به مالشان دارند حاضر نیستند آن را به کسی مثل یتیم بدهند، نه تنها حاضر نیستند آن را به یتیم بدهند بلکه حتی نمیخواهند کسی مثل یتیم به مالشان نزدیک شود به همین خاطر است که دع یتیم میکنند. پس منع ماعون هم منجر به دع یتیم می‌شود.
این آدم ها شناخت شان خیلی سخت است یا بهتر است بگوییم شناخت این‌ها کار ما نیست؛ فقط کار خداست.
راستی که عجب آدمهایی هستند این مکذب‌ها نماز خواندن شان که ابتدایی ترین عمل دینداران است هم تکذیب دین است دیگر چه رسد به بقیه کارهاشان...
